Opis: Fabuła skupia się na dwóch, zamieszkujących region Galar, bohaterach: „Mistrzu Narzędzi” Soudo Tsurugi (Sword) oraz badaczki zjawisk maksymalizowania pokemonów Schildemilii Tate (Shield).
Japońska nazwa:
Wszystko zaczyna się od młodego Marvina, który przeprowadził się do Galaru. Zaskoczył go niecodzienny widok czarno-białego Zigzagoona. Momentalnie przypomina sobie, że niektóre pokemony różnią się w zależności od występowania. Po chwili zauważa gigantycznego Pangoro. Zaskoczony i zaintrygowany chłopiec postanawia podbiec do stworzenia, co niestety kończy się dla niego upadkiem, który na pewno skończyłby się tragedią, gdyby nie niespodziewana pomoc trenera i jego Sirfetch’da, który rzucił swoim porem tak, aby zatrzymać upadek. Po ratunku chłopak najpewniej z nadmiaru wrażeń zemdlał.Pierwszy widok po przebudzeniu Marvina był, lekko mówiąc, niepokojący – dziwna istota z Pokeballem na głowie, którą okazała się dziewczyna imieniem Shield. Okazało się, że jest asystentką przy badaniach profesor Magnolii. To ona była odpowiedzialna za olbrzymią pandę, którą zobaczył Marvin, co mocno hiperaktywna 
dziewczyna wyjaśniła dość naukowym językiem. Chłopczyk chciał podziękować trenerowi, któremu zawdzięczał życie, więc zostaje zaprowadzony do pokoju, w którym znajduje się całkowicie pochłonięty nad porem chłopak, nazwany przez Shield „Sworduś”. Wybawca tak bardzo skupił się na pracy, że zauważa swoich gości dopiero po chwili. Wyjaśnia, że jako „Mistrz Narzędzi” dba o przedmioty, które posiadają Pokemony, ponieważ są im bardzo potrzebne w codziennym życiu czy walkach. Swoje umiejętności demonstruje na patyku, trzymanym przez Grookeya. Po tym pokazie Shield, nie chcąc czekać już ani chwili dłużej, ciągnie chłopca, by pokazać mu nad czym pracuje. Przerywa jej jednak profesor, sugerując, że lepiej byłoby uniknąć takiej samej sytuacji, jak to było z 
Marvinem i proponuje użyć gogli rozszerzonej rzeczywistości. Dopiero teraz chłopak mógł znaleźć chwilę czasu w tym całym zamieszaniu, by w ogóle zapytać czym jest ów tajemnicza dla niego maksymalizacja. Shield stwierdza, że najlepszym sposobem odkrycia tego jest doświadczenie. Trenerzy proponują chłopakowi swoje Pokemony, dla niego jednak to wszystko dzieje się zdecydowanie zbyt szybko i pyta, jak ma nazywać tu zgromadzonych, bo formalnie mu się nie przedstawili. Mamy więc do czynienia z Mistrzem Przedmiotów Soudo Tsurugi (Sword) oraz Badaczką Maksymalizacji Schildemilą Tate (Shield).
~Kaz
Japońska nazwa:
Po przedstawieniu Marvina z bohaterami, Shield postanowiła niezwłocznie pokazać chłopcu jej wynalazek – symulację walki z gigantamaxowym pokemonem, działający za pomocą google rozszerzonej rzeczywistości. Do symulacji wchodzą całą trójką, wraz ze swoimi stworkami. Gdy dziewczyna daje znak do ataku, Marvin przerywa, przyznając, że nie posiada swoich pokemonów oraz nigdy przedtem nie walczył. Jednak po chwili usprawiedliwia się, że zna wiele teorii z walk pokemon. Sword stwierdza, że taka wiedza wystarczy. Gdy profesor Magnolia uaktywnia symulację, Marvin w przerażeniu ucieka przed ciosem gigantamaxowanego Pangoro i zauważa, że podczas upadku zostaje porażony. Shield, zdziwiona reakcją chłopca stwierdza, że by wzmocnić poznanie, dodała funkcję odczuwania bólu. Sword prosi profesor o spauzowanie symulacji i pyta się Marvina, dlaczego wcześniej podbiegł do gigantycznego Pangoro oraz skąd tyle wie o walkach pokemon. Chłopiec przyznaje się, że jego marzeniem jest złapanie pokemona i wyruszenie z nim w podróż. Tu przerywa Shield i twierdzi, że do takich rzeczy potrzebna jest praktyka, szczególnie przy walce z gigantamaxowanymi pokemonami, które nierzadko pojawiają się też w salach gimnastycznych.Profesor wznawia symulację, a Sword i Shield każą atakować Scrobunny’emu i Grokkey’emu. Trener wskazuje Marvinowi na przerwę w ataku pokemonów. Chłopiec wtrąca, że jest to odstęp między atakami, który każdy pokemon musi wykonać. W tym momencie przeciwnik może wykonać ruch. Sword pożycza chłopcu Sirfetch’da, który ze względu na swój walczący typ, ma przewagę nad mrocznym Pangoro. Trener zachęca Marvina, by się w sobie zebrał i podbiegł do przeciwnika wraz z pokemonem. Młodzieniec tak też czyni a poke-panda rusza do ataku. Marvin został jednak obroniony przez Sirfetch’da i zauważa przerwę między kolejnym atakiem przeciwnika. Postanawia więc skorzystać z okazji i każe atakować poke-kaczce atakiem meteorytów. W ten sposób symulacja zostaje pokonana.
Marvin został pochwalony przez bohaterów za dobrze poprowadzoną walkę. Chłopiec przyznaje się, iż pobierał nauki ze szkoły trenerów swojego pierwotnego miejsca zamieszkania. Jednak w Galar miał problemy z zaadaptowaniem się w nowym otoczeniu. Z tego powodu przestał chodzić do szkoły, ponieważ nie potrafił nawet złapać pokemona. Teraz wierzy, że może mu się to udać. Sword postanawia zaprosić chłopca do wspólnej podróżny. W odpowiedzi jednak dostaje, że chłopiec musi się wpierw zapytać rodziców. Tu wtrąca się profesor Magnolia i twierdzi, że mogłaby przekonać rodziców chłopca.
Po rozmowie telefonicznej Marvin zyskał pozwolenie, gdy tylko jego rodziciele usłyszeli, że jest pod opieką najsławniejszej badaczki w regionie Galar.
Po wyjaśnieniu zjawiska dynamaxu bohaterowie przyznają, że ćwiczą w symulacjach, ponieważ przygotowują się do wyzwania liderów sal z Galar. By jednak przystąpić do zawodów, trzeba uzyskać rekomendację od sławnych tego regionu – liderów, prezesów czy Mistrza Pokemon. Marvin pyta się jaką osobą jest tutejszy champion. Sword zauważa, że niebawem powinna zacząć się ceremonia otwarcia ligi pokemon, na której mają wystąpić liderzy, jak i wspomniany mistrz, w tym celu włącza telewizję. Leon jednak… nie pojawił się.
Mężczyzna nie dojechał pociągiem, ponieważ na torach w kierunku miasta Motostoke pojawiło się stado Wooloo. Bohaterowie, słysząc relacje z telewizji, uświadamiają sobie, że torowisko znajduje się nieopodal, dlatego Shield postanawia wysłać swojego drona w kształcie Vikavolta.
Dzięki zamontowanej kamerce bohaterowie widzą, jak Leon usiłuje zagonić stado Wooloo do zagrody, ale pokemony uparcie z niej uciekają.
Na miejsce przybywają Sword i Shield, którzy bez pytania postanawiają pomóc Leonowi. Chłopak znajduje źródło problemu, a jest nim Obstagoon, przed którym poke-owieczki usiłują uciec. Sword atakuje pokemona Sirfetch’dem, który za pierwszym razem nie trafia, ale po chwili skutecznie dezorientuje przeciwnika. Obstagoon zostaje przegoniony, a Wooloo spokojnie mogły wrócić do zagrody.
Bohaterowie przedsta
wiają się Leonowi. Po chwili dołącza profesor Magnolia, która widocznie zna mężczyznę. Mistrz pyta o Sonię, wnuczkę profesor, i prosi kobietę, by przypomniała dziewczynie, że przyszłym tygodniu rozpoczyna się walka o puchar mistrza.
Po wyruszeniu pociągu podbiega Marvin i z zaskoczeniem pyta się profesor Mangnolii o to, czy zna mistrza. Dowiaduje się też, że cała pomoc bohaterów nie była konieczna i Leon dałby sobie radę sam, jednak postanowili zrobić przedstawienie, by uzyskać rekomendację od samego Mistrza Pokemon.
Plan się powiódł, ponieważ niedługo potem Leon zadzwonił do prezesa Rose w sprawie zarekomendowania Shield i Sworda.
Sam mężczyzna jednak nie dotarł na ceremonię otwarcia, ponieważ zgubił się…
Japońska nazwa:
Marvin budzi się na kanapie i odnajduje bohaterów w pokoju Shield. Tam dziewczyna przegląda nagranie z zaganiania Wooloo przez Leona z poprzedniej nocy. W odpowiedzi na pytanie, dlaczego je ogląda, Shield chce dowiedzieć się jak najwięcej o Leonie w celu wyzwania go do walki. Następnie dziewczyna zajmuje się analizą broni Sirfetch’da. Wywód bohaterki przerywa nieoczekiwany postój, spowodowany przebiciem opony.Gdy Marvin chce wyjść, by pomóc w zmianie koła, zostaje powstrzymany przez Sworda, który twierdzi, że powodem przebicia opony mógł być dziki pokemon. Po ocenieniu sytuacji okazuje się, że nie ma niczego w pobliżu. Podczas przygotowania do zmiany koła Shield zauważa, że na zewnątrz wyszedł Sobble. Dziewczyna mówi, że stworek nie powinien wychodzić na zewnątrz, przez co pokemon wybucha płaczem. Łzy Sobble wydzielają tak silny enzym, że wszystkim dookoła zaczynają płynąć strumienie z oczu. Marvin prosi pokemona, by razem weszli do środka i poczekali na resztę. Sobble jednak odskakuje i chowa się pod samochód. Marvin błędni
e spostrzega, że pokemon pewnie go nie lubi, ale tak naprawdę Sobble przestraszył się Drednawów, które wyskoczyły spod ziemi. Stwory ruszyły do ataku. Marvin schował się do samochodu, a Sword pyta Shield jakiego typu są ich przeciwnicy. Po chwili ciszy zdziwiona dziewczyna stwierdza, że tego nie wie. Trenerka jednak się tym nie przejmuje i wysyła do walki Scorbunny’ego. Mimo zadanych poparzeń pokemon nie daje sobie rady z prędkością przeciwnika. Nie lepiej radzi sobie Grookey, któremu jeden z Drednawów zabrał jego gałązkę.Profesor Magnolia prosi Marvina, by pobiegł do samochodu, wziął stamtąd smartfony i rzucił je bohaterom. Marvin nie jest przekonany do tego pomysłu, ponieważ trenerzy stoją zbyt daleko. Jednak okazało się, że to nie są zwykłe urządzenia, tylko Rotomdexy, które same doleciały do swoich właścicieli. W ten sposób Marvin dowiedział się, że bohaterowie są Posiadaczami Pokedexu. Po wyczytaniu danych zgodnie stwierdzają, że najbezpieczniejsza będzie walka na dystans. Scorbunny robi, co może, jednak zostaje ugryziony przez jednego z Drednawów, powodując podwójny nokaut. Nad poległym zajączkiem zaczyna płakać Sobble. Nagle kolejny z poke-żółwi rzuca się na poke-kameleona, jednak uderza pyskiem w kałuże Sobble’a. Drednawowi oczy zalewają się łzami, przez co nie może nic zobaczyć. Zdezorientowany wpada na trzeciego Drednawa, który siłował się z Grookeyem. Gdy tylko poke-małpka odzyskała swój kijek, spokojnie mogła pokonać pozostałych przeciwników. Za to Sobble, który w pewnym momencie znikł, pojawił się wtulony w nogę Marvina.
Profesor widząc sympatie Sobble’a do chłopca, postanawia podarować mu tego pokemona.
Tymczasem w całym Galar roznosi się wieść, że Mistrz Pokemon, po raz pierwszy w swojej karierze zarekomendował dwóch trenerów…
Japońska nazwa:
Marvin wraz z Swordem postanawiają dać przydomki dla swoich pokemonów. Sword nazwał Grookey i Sirfetch’da Ransun i Stikkun, które odnoszą się do trzymanych przez nich przedmiotów, z kolei Marvin nazwał Sobble „Namida” (jap. Łzy), ponieważ jest płaczliwym pokemonem,Międzyczasie bohaterowie dojeżdżają do „dzikiej strefy” – miejsce pełne dzikich pokemonów oraz miejsc, w którym ukrywają się gigantamaxowe pokemony. Jedna z kryjówek pokazała się przy falistych wzgórzach, więc i tam postanowili udać się bohaterowie. Przy kryjówce profesor Magnolia ostrzega, że ta walka nie będzie już symulacją i najważniejsze jest zebranie danych na temat zjawiska powiększania się pokemonów. W tym czasie do Sworda i Shield dotarła przesyłka z ubraniami uczestników ligi pokemon. Gdy bohaterowie decydują się na przymierzenie strojów, nagle atakuje ich galarski Linoone. Okazuje się, że pokemon należy do osób, które ogłaszają się jako członkowie Zespołu Yell – grupy wsparcia dla wyzywającej sal – Marnie. Kobieta i mężczyzna każą się wycofać bohaterom z podjęcia wyzwania sal i atakują ich za pomocą Thievula i galarskiego Linoone’a. Shield ze wściekłością pyta, dlaczego dziewczyna nasłała takich zbirów. Jedna
k obydwoje stanowczo zaprzeczają, że ich „bogini” ma z tym jakikolwiek związek (przyznając tym samym, że widzę, iż sami czynią źle i to z własnej woli). Scorbunny paruje atak Thievula, jednak zostaje zaatakowany przez drugiego przeciwnika. Nagle Sword wpada na pomysł i prosi Grookeya, by zapędził nieprzyjaciół pod gigamantaxową kryjówkę. Po założeniu swoich gigantamaxowych opasek bohaterowie, biorąc przeciwników pod pachę, wchodzą całą czwórką do kryjówki.Tam czeka na nich gigantamaxowy Gurdurr. Mężczyzna z zespołu Yell jest wkurzony tą sytuacją. Jednak okazuje się, że nie mają czasu na kłótnie, ponieważ dziki gigant rozpoczął serię ataków. Ogniste ataki Scorbunny’ego i Thievula na nic się zdają, dlatego Sword wpada na pomysł rozgrzania płomieniami stalowej belki Gurdurra. Nagrzana stal powoduje poparzenie na łapach pokemona. Chłopak korzysta z okazji i za pomocą Sirfetch’da nokautuje Gurdurra, po czym go łapie.
Po wszystkim cała czwórka wychodzi z kryjówki. Członkowie zespołu Yell z poirytowaniem odchodzą. Shield zauważyła, że Sword upiekł dwie pieczenie na jednym ogniu – za pomocą Gurdurra pokonał pokemony nieprzyjaciół i sam zyskał pokemona, którego od jakiegoś czasu chciał mieć…
Japońska nazwa:
Rok wcześniej. Sword wyruszył na północ od Postwick, w celu odnalezienia zardzewiałego miecza i zardzewiałej tarczy. Wraz ze swoim Glarskim Farfetch’dem dotarli aż przed Senny Bór. Dalszą podróż przeszkodził im jednak płot z zakazem wstępu. Po chwili zastanawiania się, w jaki sposób pokonać ów przeszkodę spostrzegli dwie spadające gwiazdy. Nagle na drodze pojawia się Shield, która z impetem uderzyła w płot, otwierając go. Zapytała jeszcze wtedy sobie nieznanego chłopca, czy widział coś spadającego z nieba. Szybko wytłumaczyła, że to „spadające gwiazdy”, których bardzo potrzebuje. Okazało się, że przedmioty spadły w głąb boru, do którego jest wstęp wzbroniony.
Z zakazu nic nie zrobił so
bie Farfetch’d, który korzystając z okazji, prześliznął się przez otwarty płot i zniknął w głąb lasu. Sword, udając zmartwienie, prosi Shield o pomoc w odnalezieniu jego pokemona, co czyniło idealną wymówką do złamania zakazu wstępu. W taki oto sposób bohaterowie poznali się.
Podczas przechadzki po lesie dziewczyna zaczęła przedstawiać każdego napotkanego pokemona. Okazało się, że Shield uczy się na temat pokemonów, ponieważ jej celem jest pozostanie asystentką profesor Magnolii. Wytłumaczyła także, że spadająca gwiazda potrzebna jest jej, by mogła gigantamaxować swoje pokemony. Z zamian Sword wytłumaczył swój cel podróży. Jako że pochodzi z rodziny szermierzy, chciał na własn
e oczy zobaczyć najprawdziwszy miecz i tarczę, których nie było mu dane zobaczyć w życiu.
W końcu Farfetch’d odnalazł się a wraz z nim dwie „spadające gwiazdy”. W ramach wdzięczności dziewczyna podarowała jeden przedmiot chłopcu. Chłopak dziękuje, ale bez większego entuzjazmu, ponieważ nigdy wcześniej nie interesował się gigantamaxami, jak i Ligą Pokemon. Nagle na miejscu wzniosła się gęsta mgła, a przed bohaterami stanęły dwa potężne psie pokemony – Zacian i Zamazenta. Shield postanawia ruszyć do ataku, jednak ruchy jej pokemonów przeszły na wylot strażników boru. Sword uświadamia sobie, że to, co przed nimi stoi jest tylko iluzją. Nagle za ich plecami dostrzega zardzewiały miecz i zardzewiałą tarczę. Bez wahania postanawia podejść bliżej, przechodząc przez iluzję legend. Sword chwali odwagę chłopca i postanawia bliżej przyjrzeć się przedmiotom. Jednak rozbłysło oślepiające światło, a bohaterowie stracili przytomność.
Po ocknięciu Sword zauważył, że mgła zniknęła tak samo, jak zardzewiałe przedmioty. Nagle z Shield z przerażeniem odkrywa, że zniknęły wszystkie jej pokemony. Przez całą noc szukali zaginionych stworków, jednak bez powodzenia.
Potem wyruszyli d
o profesor Magnolii, która nie miała właściwego rozwiązania dla tej sytuacji. Po czasie mianowała Shield swoją asystentką, a że Sword czuł się winny całej tej sytuacji, także postanowił pozostać w asyście. W ten sposób cała ich trójka rozpoczęła podróż po Galar w celu zbadania zjawiska Gigantamaxu, a także na poszukiwania zaginionych pokemonów.
W momencie zakończenia opowiadania historii bohaterowie dojechali do Motostoke, w którym mogli się już oficjalnie zarejestrować oraz wypocząć w zajeździe „Pod ziarnem Budewa”…
Japońska nazwa:
Miasto Motostoke, zajazd „Pod Ziarnem Budewa”. Shield zauważa pomnik, który trzyma w rękach tarczę i miecz – dokładnie takie, jakie widzieli w Sennym Borze. Marvin pyta profesor Magnolię o genezę posągu, jednak statua odpowiada sama i sugeruje, że kobieta nie posiada wystarczającej wiedzy na ten temat. Oznajmia, że sama opowie im historię i niespodziewanie zaczyna gwizdać. Poirytowana Magnolia prosi Sonię, by przestała się wygłupiać – dziewczyna wychodzi zza pomnika i zauważa, że przed jej babcią nic się nie ukryje. Sonia zapoznaje się z młodymi trenerami i wspomina, że szkoli się na badaczkę, a od czasu do czasu asystuje babci. Profesor ironizuje, że pomoc wnuczki jest znacznie rzadsza. Dziewczyna wraca do historii posągu – przedstawia on bohatera dzierżącego tarczę i miecz, który stłumił chaos podczas „czarnej nocy”. Ludzie w ten sposób określili pojawienie się na niebie czarnego wiru, za sprawą którego Pokémony urosły do ogromnych rozmiarów i zaczęły siać spustoszenie. Na cześć jego bohaterstwa wzniesiona została wspomniana statua. Sonia przyznaje, że dawniej nie interesowała się nią zbytnio, ale zmieniło się to, odkąd zaczęła pomagać babci. Sword jest ciekawy, czy broń młodzieńca mogła mieć jakieś specjalne moce, jednak dziewczyna nie jest w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Shield z kolei pyta o walki Soni z liderami, jednak ta natychmiast zmienia temat i zwraca uwagę na Gigantamax, który pojawiła się w legendzie. Profesor Magnolia przyznaje, że brzmi to interesująco, jednak jest zawiedziona wynikami badań wnuczki i uważa, że mogła się bardziej postarać. Sonia próbuje bronić się brakiem doświadczenia, z powodu którego nie jest dopuszczana do ruin czy reliktów. Niespodziewanie Sword oznajmia, że chce wykorzystać sytuację po zakończeniu ceremonii otwarcia i zebrać informacje na temat zaginionych Pokémonów Shield. Ostatecznie postanawiają ruszyć wszyscy, jednak pojawia się problem w postaci awarii samochodu. Po wstępnych oględzinach Shield stwierdza, że wiele części zostało zniszczonych, prawdopodobnie przez dzikiego Pokémona. Magnolia martwi się, że nie zdąży przez to na czas dotrzeć do Turrfield, gdzie miała zbadać geoglif i prosi, by trenerzy ją zastąpili. Młodzi nie są pewni, czy będą wiedzieć, co mają badać, więc Sword zwraca się o pomoc do Soni. Babcia stwierdza, że nie ma wyboru i nadaje dziewczynie uprawnienia do przeprowadzenia badań. Przy okazji prosi Sworda, mrugając porozumiewawczo, by wytarł Sirfetch’da z oleju silnikowego.Grupa wyrusza w stronę Turrfield. Sonia wyjaśnia, że wystarczy minąć Galarską Kopalnię, b
y dotrzeć na miejsce. Tamtejszy lider nazywa się Milo i specjalizuje się w Pokémonach typu Roślinnego. Nie udaje jej się jednak dokończyć zdania, gdyż zauważa zapadlisko, przy którym stoi troje ludzi. Shield od razu spostrzega na nich opaski wyzwań, co oznacza, że tak jak oni są uczestnikami wyzwań. Sonia wzrusza się na tę scenę, bo przypomina sobie o własnych wyzwaniach. Sugeruje młodym, by połączyli siły w celu przesunięcia głazu blokującego przejście. Jeden z trenerów uważa, że mógłby się zgodzić, ale różnica w sile może przytłoczyć pozostałych i rozkazuje Hatennie użyć Zamieszania. Towarzysząca mu trenerka preferuje bardziej radykalne rozwiązanie i przy pomocy Morpeko używa Kołowrotka Aury w celu zniszczenia głazu. Ostatni z zebranych przywołuje Corvisquire i używa Skubnięcia. Shield jest pod wrażeniem ich umiejętności, a Sword przypomina jej, że przyszli tu po to, by podziwiać innych i Scorbunny przyłącza się do akcji ze swoim Żarem. W końcu udaje im się odblokować przejście. Obserwujący zajście Milo jest pod wrażeniem i czym prędzej wraca do Sali, by przygotować się na przyjęcie wyzywających.
Grupa trenerów wchodzi do Kopalni, jednak Sword zostaje w tyle. Zauważa, że jeden z nowo poznanych ma zamiar zniszczyć głaz, mimo że wcześniej starał się ochronić go przed uszkodzeniem. Sword sugeruje, że wewnątrz skały może znajdować się coś wartościowego, na przykład Gwiezdne Odłamki. Chłopak przedstawia się, jednak drugi trener nie wydaje się poruszony tą informacją – uważa, że i tak nie ma powodu, by zapamiętać jego imię. Sword wyjaśnia, że chyba jednak powinien, gdyż został on wytypowany do wyzwania przez samego mistrza. Jego rozmówca odpowiada, że nazywa się Bede. Niespodziewanie Shield traci cierpliwość i wraca po kolegę, by siłą zaciągnąć go do kopalni, a Bede niszczy skałę i, ku swojemu rozczarowaniu, znajduje tylko trzy Odłamki.
Pierwszym uczestnikiem wyzwania w Sali Turrfield jest nie kto inny jak Sword. Jako pierwszego Pokémona trener wystawia Gurdurra, który zmierzy się z Gossifleur Milo. Z trybun kibicują mu Shield i Marvin. Trener rozpoczyna pojedynek Walką Wręcz i bez problemu nokautuje przeciwnika. Lider jest pod wrażeniem, jednak nie powiedział jeszcze ostatniego słowa – przywołuj
e Eldegoss i używa na nim Dynamaxu. Sword wymienia Pokémona na Sirfetch’da. Milo nakazuje Eldegoss użyć Maksymalnego Przerostu, jednak Sirfetch’d robi unik i również zostaje przemieniony Dynamaxem.
W tym samym czasie Bede rozmawia z Oleaną. Informuje ją, że ma zamiar wziąć udział w walce i ją wygrać. Wspomina też o znalezionych Odłamkach i zapowiada, że ma poza nimi też kilka dobrych wieści. Rozmowę kończy prośbą o przekazanie pozdrowień prezesowi.
Japońska nazwa:
Walka Sworda z Milo trwa nadal. Obaj trenerzy użyli na swoich Pokémonach Dynamaxu i szykują się do natarcia. Pierwszy ruch wykonuje Sirfetch’d , jednak okazuje się on mało skuteczny ze względu na puch Eldegossa, który amortyzuje obrażenia niczym poduszka powietrzna. W odpowiedzi Eldegoss wysadza puch, powodując, że arenę wypełnia zasłona dryfujących pyłków. Pole widzenia zostaje ograniczone, więc podopieczny Sworda musi poruszać się po omacku. Zagranie trenera spotyka się z krytyką Bedego, gdyż uważa, że niedoinformowanie na temat lidera równa się z przegraną. Sword decyduje się na u
życie Maksymalnego Uderzenia, które pozwala na identyfikację pozycji Eldegossa, po czym atakuje przeciwnika Maksymalną Pięścią. Ruch powoduje pojawienie się jeszcze większej ilości puchu, co za tym idzie, jeszcze większe ograniczenie widoczności. Przyjaciele trenera dochodzą do wniosku, że wystarczy jeszcze jedno trafienie, by wygrać pojedynek, lecz Bede gasi ich zapał swoimi spostrzeżeniami – uważa, że Sword od samego początku nie podjął ani jednej dobrej decyzji, dodatkowo zachowuje się tak, jakby używał Dynamaxa po raz pierwszy. Shield potwierdza jego przypuszczenia i jest ciekawa, czy naprawdę jest w stanie stwierdzić to na podstawie samej obserwacji. Chłopak odpowiada, że od trenera bije amatorszczyzna i powinien się poddać, a następnie uczyć się z jego pojedynku, bo dostał on poparcie od samego pana Rose, przewodniczącego Ligi. Hop przypomina mu, że Sword został polecony przez samego mistrza, jednak Bede uważa, że to jego poparcie jest ważniejsze. Hop stwierdza, że tytuł polecającego nie decyduje o talencie trenera. Ich dyskusję próbuje przerwać wściekła Marnie, jednak niespodziewanie Eldegoss używa Maksymalnego Przerostu i powala Sirfetch’da, po czym wraca do normalnego rozmiaru, co oznacza, że wykorzystał przysługujące Dynamaxowi trzy ruchy, a także nie będzie można go już powiększyć w trakcie tej walki. Sword jednakże ma do dyspozycji jeszcze jeden ruch. Bede znów komentuje, że będzie on nic nie warty i Eldegoss w normalnym rozmiarze będzie jeszcze trudniejszy do trafienia. Dodatkowo użył Maksymalnego Przerostu. Marnie zauważa, że Pokémon lidera również może mieć ograniczone pole widzenia i nie jest pewne, czy trafił w Sirfetchd’a. Bede nie może się powstrzymać od kolejnych komentarzy i mówi, że takie niemoty jak oni powinni porzucić udział w wyzwaniach. Hop traci cierpliwość i każe przestać mu się
przemądrzać. W tym samym czasie puch powoli opada, jednak nadal nie widać nigdzie Sworda i je Pokémona. Nagle chmurę pyłu przecina ogromna pięść, która przygniata Eldegossa do ziemi i pozbawia go przytomności, co oznacza zwycięstwo wyzywającego. Milo jest pod wrażeniem taktyki Sworda, który ukrył swoją obecność, by określić położenie przeciwnika. Chłopak przeprasza za swój podstęp, gdyż lidera zmartwiło jego zniknięcie. Przeciwnicy podają sobie dłonie i Milo życzy trenerowi powodzenia z kolejnymi rywalami. Spikerka ogłasza trzydziestominutową przerwę, a na trybunach rozentuzjazmowani bohaterowie cieszą się ze zwycięstwa swojego przyjaciela. Shield i Marvin udają się do poczekalni, by pogratulować Swordowi, zaś Hop dogryza Bedemu, który nie miał racji co do trenera. Sam też zaczyna rozumieć, skąd wzięło się poparcie od samego mistrza.Poczekalnia uczestników. Marvin jest ciekaw tego, w jaki sposób Sword odniósł zwycięstwo, jednak Shield ucisza go, przypominając, że jej walka jeszcze się nie odbyła. Wtedy zaczepiają ich ci sami ludzie, których spotkali w Dzikiej Strefie. Okazuje się, że zjawili się, by kibicować Marnie, którą nazywają swoją boginią. Gdy Shield uświadamia sobie, że to dziewczyna siedząca z nimi na widowni, wyrywa transparent z rąk jednego z mężczyzn i rusza na trybuny, bo też chce jej kibicować. Tymczasem Sword kieruje się w stronę windy. Marvin dziwi się, że chłopak nie zamierza obejrzeć pojedynku Shield, która będzie walczyć zaraz po Marnie. Sword oznajmia, że ma zamiar zająć się narzędziami profesor Magnolii. W tej samej chwili nadbiega Shield i wręcza Swordowi dane z ostatniego meczu, po czym wraca na trybuny.
Marvin dołącza do Sworda i obaj zjeżdżają na dół, gdzie spotykają Sonię. Dziewczyna wspomina, że j
uż doszły ją słuchy o zwycięstwie Sworda w walce z liderem. Ona sama zaś poszukuje skarbu rzekomo ukrytego w Turffield, dlatego też skupiła się na badaniu muralu. Spotkała tam dziewczynkę, która przekazała jej wskazówkę: Ukryj się za stojącymi tam kamieniami. Marvin zastanawia się, o jaki skarb może chodzić, a w odpowiedzi Sonia prowadzi jego i Sworda w stronę wspomnianego muralu. Trenerzy są pod wrażeniem jego wielkich rozmiarów, jednakże kobieta nie wie, kto jest jego autorem i co chciał przekazać. Domyśla się, że chodzi o coś dużego. Marvin zauważa, że spirala na szczycie malowidła nie przedstawia słońca, a czarny wir, który pojawił się w Galarze. Sonia jest pod wrażeniem jego dedukcji i proponuje mu zostanie jej asystentem. Dochodzą do wniosku, że pozostała część muralu może przedstawiać gigantycznego Pokémona.
Trenerzy wyruszają w dalszą drogę. Okazuje się, że wszyscy wyzywający wygrali walkę z liderem. Shield jest wykończona, a po jej chrypce Marvin zgaduje, że musiała cały czas kibicować. Ich kolejnym celem jest Sala w Hulubry, której liderką jest Nessa, ekspertka od wodnych Pokémonów
Japońska nazwa:
Japońska nazwa:
Japońska nazwa:
